Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

Κουκουλοφόροι χωρίς το τεκμήριο της αθωότητας

















Απ'ότι μαθαίνω και η Γαλλία μάς αντιγράφει στον περίφημο νόμο για την κάλυψη του προσώπου στις διαδηλώσεις. Το διάβασα εδώ.
Αναρωτιέμαι αν είναι παράνομο να είσαι ανώνυμος (όπως εγώ εδώ) ή να διαπράτεις αξιόποινες πράξεις. Ώρες, ώρες έχω την εντύπωση ότι σε μια διαδήλωση, αν η αστυνομία βρεθεί μπροστά σε κάποιον που σπάει αυτοκίνητα, βιτρίνες κλπ, και σε έναν που απλά διαδηλώνει με καλυμένο το πρόσωπό του (πχ για να μην τον δει ο εργοδότης του, η γυναίκα του, ο μπαμπάς του), η αστυνομία θα αφήσει αυτόν που σπάει αυτοκίνητα, καίει τον Άγνωστο Στρατιώτη κλπ και θα συλλάβει τον κουκουλοφόρο.
Φυσικά και δεν ισχυρίζομαι ότι οι κουκουλοφόροι είναι άγιοι. Φυσικά και οι περισσότεροι διαπράτουν βανδαλισμούς υπό την προστασία της κουκούλας, αλλά... δεν αρκούν οι βανδαλισμοί για να συλληφθούν; Αφού σπάνε, καταστρέφουν, πετάνε μολότοφ και τόσα άλλα.
Γιατί πρέπει να προστεθεί ο νόμος για την κουκούλα για να συλληφθούν;
Αν η σκέψη είναι ότι μπορείς να τους συλλάβεις πριν διαπράξουν αδικήματα, τότε κάνεις ένα λάθος. Την κουκούλα δεν χρειάζεται να την φοράνε τρεις ώρες πριν ξεκινήσουν τα επεισόδια. Την φοράνε μέσα στο πανικό και ξεκινάνε τις φασαρίες.
Δεν θεωρώ ότι ξέρω ποια είναι η λύση για τους προβληματικούς που τα σπάνε σε μια διαδήλωση συνταξιούχων.
Απλά δεν πιστεύω ότι είναι λύση να συλλαμβάνεις αθώους, ή να αποτρέπεις αθώους από το να διαδηλώσουν την διαφωνία τους, με πρόσχημα τους (ελεγχόμενους;) "αναρχικούς".

Σάββατο 4 Απριλίου 2009

ΝΔ και ιδιωτική πρωτοβουλία

Κατά την προηγούμενη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, πολλοί μικρομεσαίοι επιχειρηματίες (απασχολούντες 5-10 έως 30 άτομα) αισθάνθηκαν ότι με την ΝΔ θα αναπτυσσόταν ένα οικονομικό περιβάλλον που θα ευνοούσε τις επιχειρήσεις τους.
Πίστεψαν πως μία δεξιά κυβέρνηση θα προωθούσε την ιδιωτική πρωτοβουλία ώστε να επωφεληθούν. Πιστεύω ότι δεν πρέπει να υπάρχει πιο απογοητευμένη κοινωνική ομάδα από αυτούς...
Όλοι αυτοί ήταν για την πολιτική της ΝΔ ελάχιστες έως αμεληταίες ποσότητες. Η πολιτική της ΝΔ ευνόησε τεράστιου μεγέθους τραστ, που αντίστοιχα δεν διαθέτει η Ελλάδα.
Ένα απλό παράδειγμα είναι η δήθεν προσπάθεια ελέγχου της ακρίβειας, μέσω της υποχρέωσης των επιχειρήσεων να παραδίδουν στο Υπ. Ανάπτυξης πίνακες με την κοστολόγηση των προϊόντων τους.
Αυτό δεν περιορίζει την ακρίβεια, καθώς και πάλι η κάθε εταιρεία προσδιορίζει ελεύθερα τις τιμές της. Αυτό που κάνει, όμως, είναι να προσθέτει ένα ακόμα λειτουργικό βάρος σε μικρές επιχειρήσεις. Τα μεγάλα τραστ διαθέτουν τεράστια λογιστήρια, τα οποία θα αναλάβουν με άνεση (τουλάχιστον για τους μετόχους!) την σύνταξη των πινάκων.
Όμως οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες έχουν ένα ακόμα βάρος στην λειτουργία τους. Είτε απαιτείται επιπλέον χρόνος (σε βάρος άλλης δραστηριότητας), είτε απαιτείται να πληρώσουν εξωτερικούς συνεργάτες αυξάνοντας το λειτουργικό τους κόστος δυσανάλογα σε σχέση με μια μεγάλη εταιρεία που τους ανταγωνίζεται.
Όσοι επί Σημίτη αισθάνθηκαν "καπιταλιστές", τώρα επί ΝΔ αισθάνονται μικρομεσαίοι φουκαράδες...

Παρασκευή 3 Απριλίου 2009

Γελοιογράφος

Τον Γιάννη Ιωαννου τον ξέρετε;

Πρόκειται για έναν από τους καλύτερους γελοιογράφους της γεννιάς μας.

Αν θέλετε να απολαύσετε, θα τον βρείτε στο site που έχει φτιάξει στο http://yannis-ioannou.com/

Σάββατο 21 Μαρτίου 2009

Ο αυτόματος πιλότος...



Όταν ο Σημίτης έβαζε την Ελλάδα στο Ευρώ, βελτιώνοντας τους δείκτες της οικονομίας (χωρίς μάλιστα να "ματώσει" η τσέπη του μέσου Ελληνα), ο Καραμανλής υποβάθμισε την επιτυχία δηλώνοντας: "Η βελτίωση της οικονομίας και η σύγκλιση πραγματοποιήθηκαν με αυτόματο πιλότο".
Γιατί δεν βάζει κι αυτός τώρα τον αυτόματο πιλότο;

Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Μήπως είμαστε αντισημίτες;

Η φρίκη που βλέπουμε καθημερινά από τις ανταποκρίσεις από την Γάζα καρφώνεται σαν μαχαίρι στην δική μας καρδιά. Η εικόνα του πατέρα που κουβαλάει το κοματιασμένο παιδί του στοιχειώνει το μυαλό μου κάθε φορά που κλείνω τα μάτια μου.
Μια ψυχρή ένσταση για την ευαισθησία που δείχνουμε απέναντι στο μακελειό της Παλαιστίνης έρχεται από το Νταρφούρ του Σουδάν. Οι νεκροί, οι τραυματίες και οι κατεστραμένοι είναι πολλαπλάσιοι. Η διάρκεια της εκεί εγκληματικής δράσης, επίσης ήταν πολλαπλάσια.
Όμως για το Νταρφούρ δεν υπήρξε ούτε ένα πρωτοσέλιδο. Οι αναφορές στα blog ήταν ελάχιστες. Εγώ προσωπικά δεν έγραψα ούτε ένα post σε άλλο blog σχετικά με την γενοκτονία του Σουδάν (ούτε παλαιότερα για την Ρουάντα - τότε όμως δεν έγραφα σε blog γενικώς).
Γιατί είμαστε τόσο ευαίσθητοι απέναντι στα εγκλήματα των Εβραίων; Τα παιδιά της Αφρικής έχουν μικρότερης αξίας ζωή συγκριτικά με τα παιδιά της Παλαιστίνης;
Τελικά, μήπως είμαστε αντισημίτες; Ή μήπως είμαστε απλώς ρατσιστές με τους Αφρικανούς;

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009

Περιφρούρηση πορείας

Μου λένε ότι για να πάω σε πορεία, πρέπει να μπορώ να την περιφρουρήσω. Δηλαδή αν δω κανένα κουκουλοφόρο να πάει να τα σπάσει με κανένα λοστό, θα πρέπει να τον σταματήσω.
Αν κατάλαβα καλά, εγώ ο πλήρως άοπλος πολίτης, θα πρέπει να είμαι άσσος στις πολεμικές τέχνες προκειμένου να κατέβω σε πορεία. Αλλιώς... να κάτσω σπίτι μου.
Δηλαδή, αν είσαι συνταξιούχος γεράκος, ανίκανος να παλαίψεις με τα θηρία, δεν έχεις δικαίωμα να διαμαρτυρηθείς. Αν είσαι 15χρονη μαθήτρια, δεν έχεις δικαίωμα να διαμρτυρηθείς.
Σε λίγο για να ασκήσουμε τα δημοκρατικά μας δικαιώματα θα πρέπει να κάνουμε πάγκο 140kg.
Άσε που οι αναρχικοί που τα σπάνε, έχουν σωματότυπο φουσκωμένου, αντίστοιχου με των ΜΑΤ. Οι αναρχικοί που πετάνε πέτρες και μολότοφ μου φαίνονται αρκετά πιο λεπτοκαμωμένοι. Σαν να είναι άλλη ράτσα οι μεν από τους δε.

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2009

Όλιβερ Αγιάννης

Πόσο εύκολα βλέπουμε να καταδικάζουν τον Γιάννη Αγιάννη που έκλεψε μια καρέκλα σε ένα πλιάτσικο, όλοι αυτοί που ζουν μέσα στη χλιδή που απέκτησαν χωρίς να βουτήξουν ούτε ένα ευρώ από άλλους.

Πόσο εύκολα προβλέπουν ότι θα καταλήξει στην κρεμάλα κάθε νεαρός Όλιβερ Τουίστ που έκανε το λάθος να ζητήσει λίγη μεγαλύτερη μερίδα φαγητού.

Πόσο τους πόνεσαν οι καταστροφές των αντιεξουσιαστών (σύνολο καταστροφής λιγότερο από 1 εκ. Ευρώ) όλους του εξουσιαζόμενους/εξουσιαστές που ξέχασαν ότι οι νικητές των προηγούμενων εκλογών έκλεψαν 2.6 δις ευρώ από τις τσέπες του λαού (ασφαλιστικά ταμεία).