Είχα ακουστά το όνομά του. Είχα ακούσει ότι είχε (και ότι δεν είχε) σχέση με το troktiko.
Αυτό το blog δεν το παρακολουθούσα. Σπάνια το επισκεπτόμουν. Όχι γιατί είχα διακρίνει χαμηλής ποιότητας δημοσιογραφία. Άλλωστε με τόσο λίγα κλικ δεν θα μπορούσα να έχω ολοκληρωμένη άποψη. Απλά δεν μου άρεσε αυτή η συνεχής ροή ειδήσεων επί παντός επιστητού, με πολύ σύντομα άρθρα. Κάτι σαν twitter, αλλά με λιγότερο ενδιαφέρον. Όταν έμαθα ότι αυτό το blog είναι ο Νο1 ελληνικός προορισμός στο internet εντυπωσιάστηκα. Ποτέ δεν κατάλαβα πως ένα blog κατάφερε να ξεπεράσει το πολυδιαφημισμένο in.gr του ΔΟΛ...
Μετά την δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια εντυπωσιάστηκα από την διάθεση σχεδόν όλων των δημοσιογράφων να προσθέσουν και μια κατηγορία στο νεκρό. Εξαίρεση μόνο ο "ζούγκλας" Μάκης που συνεργάστηκε μαζί του 17 χρόνια, μέχρι να "σφαχτούν" μεταξύ τους και τα ΜΜΕ στα οποία εργαζόταν ο εκλιπών.
Όταν συνδυάζω την αντιμετώπιση του Γκιόλια με την αντίστοιχη του Κακαουνάκη, τον οποίο εκθείασαν μέχρι εκεί που δεν παίρνει, τότε αρχίζω να υποπτεύομαι ότι κάτι σωστό θα έκανε ο Σωκράτης. Δεν μπορεί όλο το άνθος του σκατού που λέγεται "ελληνική δημοσιογραφία" να χύνει τόση χολή πάνω από το πτώμα του και να μην έκανε κάτι σωστό. Δεν είναι δυνατόν να εκθειάζουν τον απαράδεκτο Κακαουνάκη και να φτύνουν τον Γκιόλια αν είναι όμοιοι. Άρα δεν είναι...
Υπάρχει η κατηγορία ότι το τρωκτικό ήταν χαμηλού επιπέδου. Ίσως και να ήταν. Δηλαδή το "Καρφί" ήταν ποιοτικό; Ή μήπως η Αυριανή;
Απλά ενοχλεί ότι το τρωκτικό έφτασε στην κορφή, χωρίς να ανήκει στους παραδοσιακούς εκδότες. Δεν χώνεψαν ποτέ ότι ο κόσμος προτίμησε μια ομάδα ανθρώπων που έγραφαν όπως νόμιζαν - χωρίς τους "παραδοσιακούς" κανόνες (δεν ξέρω αν υπήρχαν και υστεροβουλίες από πίσω - όπως έγραψα δεν το παρακολουθούσα).
Αυτό που πρέπει να καταλάβουν είναι ότι η παραδοσιακή δημοσιογραφία θα βρίσκεται πάντα σε χαμηλότερο επίπεδο από την ελεύθερη του internet. Αν το τρωκτικό και το press-gr αντιπροσωπεύουν το χαμηλότερο επίπεδο, αυτό θα είναι υψηλότερο από το αντίστοιχο της Αυριανής, του Καρφιού και των άλλων λοιπών φυλλάδων. Αντίστοιχα, τα καλύτερα blog θα είναι ανώτερα από τις καλύτερες προσπάθειες των εκδοτών. Πχ την ποιότητα των blogs του Νίκου Δήμου δεν θα την φτάσουν ποτέ η Καθημερινή και η Ελευθεροτυπία. Ακόμα κι αν συνεργαστούν με τον Νίκο Δήμου, αυτή την ποιότητα δεν θα την φτάσουν.
