Τα δημοψηφίσματα είναι η ουσία της δημοκρατίας. Αλλά το να κάνεις δημοψήφισμα όταν δεν υπάρχουν επιλογές, όταν υπάρχει μόνο ένα αδιέξοδο αποτελεί περιφρόνηση και ασέβεια προς τον λαό.
Δεν έγινε δημοψήφισμα για την μετατροπή του χρέους από εγγυημένο από το Ελληνικό δημόσιο σε Βρετανικού τύπου (με προσημειώσεις), για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας με το μεσοπρόθεσμο, για την υπερφορολόγηση, για την κατάλυση των συλλογικών συμβάσεων, για τις απολύσεις στο δημόσιο, για την μείωση των συντάξεων...
Τώρα θα γίνει δημοψήφισμα για το αν θα χρεωκοπήσουμε συντεταγμένα (κούρεμα) ή ασύντακτα. Δηλαδή ζητάνε από τον απλό Έλληνα πολίτη να αποφασίσει αν θα ενεργοποιηθούν τα CDS με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Οι πολίτες χωρίς να καταλαβαίνουν πλήρως τι έχουν μπροστά τους ίσως ψηφίσουν "όχι" (εννοώντας όχι γενικώς και σε αυτά που έχουν ήδη περάσει από τη βουλή) και θα εγκαταλείψουν το κούρεμα. Οι κυβερνήσεις θα "νίψουν τας χείρας των" και θα πουν ότι από την πλευρά τους έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αποτρέψουν την καταστροφή.
Και τελικά δεν θα φταίνε οι πολιτικοί που έριξαν τη χώρα στο γκρεμό, αλλά η απόφαση των πολιτών ενώ η χώρα ήταν ήδη σε ελεύθερη πτώση.
Αυτοί που θα πανηγυρίζουν (για πόσο ακόμα;) θα είναι οι τραπεζίτες και οι καναλάρχες που με το κούρεμα θα έχαναν την εξουσία τους (τα λεφτά τους τα έχουν χάσει ήδη).
Έχουμε μπροστά μας ένα τεράστιο οδικό χάρτη παραπλάνησης μέχρι το δημοψήφισμα.
