Μήπως είμαστε αντισημίτες;

Η φρίκη που βλέπουμε καθημερινά από τις ανταποκρίσεις από την Γάζα καρφώνεται σαν μαχαίρι στην δική μας καρδιά. Η εικόνα του πατέρα που κουβαλάει το κοματιασμένο παιδί του στοιχειώνει το μυαλό μου κάθε φορά που κλείνω τα μάτια μου.
Μια ψυχρή ένσταση για την ευαισθησία που δείχνουμε απέναντι στο μακελειό της Παλαιστίνης έρχεται από το Νταρφούρ του Σουδάν. Οι νεκροί, οι τραυματίες και οι κατεστραμένοι είναι πολλαπλάσιοι. Η διάρκεια της εκεί εγκληματικής δράσης, επίσης ήταν πολλαπλάσια.
Όμως για το Νταρφούρ δεν υπήρξε ούτε ένα πρωτοσέλιδο. Οι αναφορές στα blog ήταν ελάχιστες. Εγώ προσωπικά δεν έγραψα ούτε ένα post σε άλλο blog σχετικά με την γενοκτονία του Σουδάν (ούτε παλαιότερα για την Ρουάντα - τότε όμως δεν έγραφα σε blog γενικώς).
Γιατί είμαστε τόσο ευαίσθητοι απέναντι στα εγκλήματα των Εβραίων; Τα παιδιά της Αφρικής έχουν μικρότερης αξίας ζωή συγκριτικά με τα παιδιά της Παλαιστίνης;
Τελικά, μήπως είμαστε αντισημίτες; Ή μήπως είμαστε απλώς ρατσιστές με τους Αφρικανούς;

Περιφρούρηση πορείας

Μου λένε ότι για να πάω σε πορεία, πρέπει να μπορώ να την περιφρουρήσω. Δηλαδή αν δω κανένα κουκουλοφόρο να πάει να τα σπάσει με κανένα λοστό, θα πρέπει να τον σταματήσω.
Αν κατάλαβα καλά, εγώ ο πλήρως άοπλος πολίτης, θα πρέπει να είμαι άσσος στις πολεμικές τέχνες προκειμένου να κατέβω σε πορεία. Αλλιώς... να κάτσω σπίτι μου.
Δηλαδή, αν είσαι συνταξιούχος γεράκος, ανίκανος να παλαίψεις με τα θηρία, δεν έχεις δικαίωμα να διαμαρτυρηθείς. Αν είσαι 15χρονη μαθήτρια, δεν έχεις δικαίωμα να διαμρτυρηθείς.
Σε λίγο για να ασκήσουμε τα δημοκρατικά μας δικαιώματα θα πρέπει να κάνουμε πάγκο 140kg.
Άσε που οι αναρχικοί που τα σπάνε, έχουν σωματότυπο φουσκωμένου, αντίστοιχου με των ΜΑΤ. Οι αναρχικοί που πετάνε πέτρες και μολότοφ μου φαίνονται αρκετά πιο λεπτοκαμωμένοι. Σαν να είναι άλλη ράτσα οι μεν από τους δε.

Όλιβερ Αγιάννης

Πόσο εύκολα βλέπουμε να καταδικάζουν τον Γιάννη Αγιάννη που έκλεψε μια καρέκλα σε ένα πλιάτσικο, όλοι αυτοί που ζουν μέσα στη χλιδή που απέκτησαν χωρίς να βουτήξουν ούτε ένα ευρώ από άλλους.

Πόσο εύκολα προβλέπουν ότι θα καταλήξει στην κρεμάλα κάθε νεαρός Όλιβερ Τουίστ που έκανε το λάθος να ζητήσει λίγη μεγαλύτερη μερίδα φαγητού.

Πόσο τους πόνεσαν οι καταστροφές των αντιεξουσιαστών (σύνολο καταστροφής λιγότερο από 1 εκ. Ευρώ) όλους του εξουσιαζόμενους/εξουσιαστές που ξέχασαν ότι οι νικητές των προηγούμενων εκλογών έκλεψαν 2.6 δις ευρώ από τις τσέπες του λαού (ασφαλιστικά ταμεία).