Μήπως είμαστε αντισημίτες;

Η φρίκη που βλέπουμε καθημερινά από τις ανταποκρίσεις από την Γάζα καρφώνεται σαν μαχαίρι στην δική μας καρδιά. Η εικόνα του πατέρα που κουβαλάει το κοματιασμένο παιδί του στοιχειώνει το μυαλό μου κάθε φορά που κλείνω τα μάτια μου.
Μια ψυχρή ένσταση για την ευαισθησία που δείχνουμε απέναντι στο μακελειό της Παλαιστίνης έρχεται από το Νταρφούρ του Σουδάν. Οι νεκροί, οι τραυματίες και οι κατεστραμένοι είναι πολλαπλάσιοι. Η διάρκεια της εκεί εγκληματικής δράσης, επίσης ήταν πολλαπλάσια.
Όμως για το Νταρφούρ δεν υπήρξε ούτε ένα πρωτοσέλιδο. Οι αναφορές στα blog ήταν ελάχιστες. Εγώ προσωπικά δεν έγραψα ούτε ένα post σε άλλο blog σχετικά με την γενοκτονία του Σουδάν (ούτε παλαιότερα για την Ρουάντα - τότε όμως δεν έγραφα σε blog γενικώς).
Γιατί είμαστε τόσο ευαίσθητοι απέναντι στα εγκλήματα των Εβραίων; Τα παιδιά της Αφρικής έχουν μικρότερης αξίας ζωή συγκριτικά με τα παιδιά της Παλαιστίνης;
Τελικά, μήπως είμαστε αντισημίτες; Ή μήπως είμαστε απλώς ρατσιστές με τους Αφρικανούς;