Ποιοι και γιατί ψήφισαν ΟΧΙ στη παραπομπή;

Οι Βουλγαράκης και Ρουσσόπουλος δεν παραπέμπονται για το Βατοπαίδι.

Κι αυτό γιατί το 1/3 έως το 1/6 των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ ψήφισε "όχι" στην πρόταση παραπομπής τους. Σημειώνεται ότι δεν ψήφισαν "όχι" στην καταδίκη τους... Ψήφισαν "όχι" στην άρση της βουλευτικής τους ασυλίας, ώστε να σταθούν απέναντι στην δικαιοσύνη όπως κάθε έλληνας πολίτης. Πάλι θα μπορούσαν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και να αθωωθούν.

Όμως "όχι". Τελικά γλυτώνουν χωρίς να χρειαστεί να δώσουν λόγο σε κανένα για όσα συνέβησαν επί των ημερών τους. Δεν χρειάζεται καν να αποδείξουν την αθωώτητά τους...

Η μομφή μου είναι προς τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Γιατί ψήφισαν "όχι"; Πώς εκπροσώπησαν τον Ελληνικό λαό με αυτή την ψήφο; Είναι πράγματι αντιπρόσωποι των ψηφοφόρων τους;

Η ψηφοφορία ήταν μυστική. Θα έπρεπε όμως να μάθουμε ποιοι ήταν αυτοί που ασέλγησαν πάνω στην αντιπροσώπευση του Ελληνικού λαού ώστε να λάβουν την απάντησή τους την επόμενη φορά που θα ζητήσουν σταυρό προτίμησης.

Σε μια εποχή που οι Έλληνες πολίτες υπόκεινται σε βαριές δοκιμασίες λόγω της αδίστακτης λεηλασίας του Ελληνικού Δημοσίου από τις προηγούμενες κυβερνήσεις ο κόσμος απαιτεί να τιμωρηθούν και κάποιοι από τους προφανείς υπεύθυνους αυτής της λεηλασίας. Δεν γίνεται ο κόσμος να μην μπορεί να πληρώσεις τις δόσεις για το σπίτι του, τα δίδακτρα των παιδιών του και την ανανέωση της ασφάλειας υγείας που πλήρωνε τόσα χρόνια και να βγαίνουν λάδι με μεταξύ τους αποφάσεις οι βουλευτές.

Πρέπει να πληρώσουν. Και δεν αρκεί να μπουν φυλακή. Πρέπει να δημευτεί το σύνολο της περιουσίας τους. Όχι μόνο όσα αποκόμισαν με την ενασχόλησή τους στην πολιτική, αλλά και όσα απέκτησαν πριν, κληρονόμησαν ή δεν ξέρω πως αλλιώς απέκτησαν.

Μόνο τότε θα έχει αποδοθεί δικαιοσύνη.

Σωκράτης Γκιόλιας

Είχα ακουστά το όνομά του. Είχα ακούσει ότι είχε (και ότι δεν είχε) σχέση με το troktiko.

Αυτό το blog δεν το παρακολουθούσα. Σπάνια το επισκεπτόμουν. Όχι γιατί είχα διακρίνει χαμηλής ποιότητας δημοσιογραφία. Άλλωστε με τόσο λίγα κλικ δεν θα μπορούσα να έχω ολοκληρωμένη άποψη. Απλά δεν μου άρεσε αυτή η συνεχής ροή ειδήσεων επί παντός επιστητού, με πολύ σύντομα άρθρα. Κάτι σαν twitter, αλλά με λιγότερο ενδιαφέρον. Όταν έμαθα ότι αυτό το blog είναι ο Νο1 ελληνικός προορισμός στο internet εντυπωσιάστηκα. Ποτέ δεν κατάλαβα πως ένα blog κατάφερε να ξεπεράσει το πολυδιαφημισμένο in.gr του ΔΟΛ...

Μετά την δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια εντυπωσιάστηκα από την διάθεση σχεδόν όλων των δημοσιογράφων να προσθέσουν και μια κατηγορία στο νεκρό. Εξαίρεση μόνο ο "ζούγκλας" Μάκης που συνεργάστηκε μαζί του 17 χρόνια, μέχρι να "σφαχτούν" μεταξύ τους και τα ΜΜΕ στα οποία εργαζόταν ο εκλιπών.

Όταν συνδυάζω την αντιμετώπιση του Γκιόλια με την αντίστοιχη του Κακαουνάκη, τον οποίο εκθείασαν μέχρι εκεί που δεν παίρνει, τότε αρχίζω να υποπτεύομαι ότι κάτι σωστό θα έκανε ο Σωκράτης. Δεν μπορεί όλο το άνθος του σκατού που λέγεται "ελληνική δημοσιογραφία" να χύνει τόση χολή πάνω από το πτώμα του και να μην έκανε κάτι σωστό. Δεν είναι δυνατόν να εκθειάζουν τον απαράδεκτο Κακαουνάκη και να φτύνουν τον Γκιόλια αν είναι όμοιοι. Άρα δεν είναι...

Υπάρχει η κατηγορία ότι το τρωκτικό ήταν χαμηλού επιπέδου. Ίσως και να ήταν. Δηλαδή το "Καρφί" ήταν ποιοτικό; Ή μήπως η Αυριανή;

Απλά ενοχλεί ότι το τρωκτικό έφτασε στην κορφή, χωρίς να ανήκει στους παραδοσιακούς εκδότες. Δεν χώνεψαν ποτέ ότι ο κόσμος προτίμησε μια ομάδα ανθρώπων που έγραφαν όπως νόμιζαν - χωρίς τους "παραδοσιακούς" κανόνες (δεν ξέρω αν υπήρχαν και υστεροβουλίες από πίσω - όπως έγραψα δεν το παρακολουθούσα).

Αυτό που πρέπει να καταλάβουν είναι ότι η παραδοσιακή δημοσιογραφία θα βρίσκεται πάντα σε χαμηλότερο επίπεδο από την ελεύθερη του internet. Αν το τρωκτικό και το press-gr αντιπροσωπεύουν το χαμηλότερο επίπεδο, αυτό θα είναι υψηλότερο από το αντίστοιχο της Αυριανής, του Καρφιού και των άλλων λοιπών φυλλάδων. Αντίστοιχα, τα καλύτερα blog θα είναι ανώτερα από τις καλύτερες προσπάθειες των εκδοτών. Πχ την ποιότητα των blogs του Νίκου Δήμου δεν θα την φτάσουν ποτέ η Καθημερινή και η Ελευθεροτυπία. Ακόμα κι αν συνεργαστούν με τον Νίκο Δήμου, αυτή την ποιότητα δεν θα την φτάσουν.

Πνευματική Ιδιοκτησία

Διάβασα την ανακοίνωση της ΑΕΠΙ και την αντίδρασή της στην στήριξη που έλαβαν οι διαχειριστές του gamato.info, ενός site το οποίο ομολογώ ότι δεν γνώριζα μέχρι το... κλείσιμό του. Οι άνθρωποι της Εταιρείας Προστασίας της Πνευματικής Ιδιοκτησίας έδειξαν στην ανακοίνωσή τους μεγάλη ευαισθησία ως προς την προστασία πνευματικού περιεχομένου. Απόλυτα λογικό, καθώς αυτός είναι ο ρόλος τους. Άλλωστε, γενικά δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς σε όσα γράφουν.
Εγώ θα αναφερθώ σε όσα ΔΕΝ γράφουν:
Το internet έχει παρουσία στην μαζική ανταλλαγή αρχείων μουσικής (Napster) από τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Από τότε μπορούμε να πούμε ότι οι χρήστες ήρθαν σε επαφή με την απόκτηση πνευματικού περιεχομένου χωρίς να πληρώνουν γι' αυτό.
Αν, όμως, ρωτήσετε τους δημιουργούς θα ακούσετε εντελώς διαφορετική άποψη για τα βασικά τους προβλήματα. Αυτοί που καταδυναστεύουν το έργο τους είναι οι εταιρείες διανομής. Οι νόμιμες (ηθικές;). Αυτοί, εδώ και δεκαετίες πριν την εμφάνιση του internet, αλλά και τώρα, συνεχίζουν να διανέμουν το πνευματικό περιεχόμενο βγάζοντας υπερκέρδη. Στον δημιουργό φτάνουν ψίχουλα. Οι περισσότεροι επιβιώνουν είτε με κάνοντας άλλη δουλειά, είτε επιβαρύνοντας τις οικογένειές τους, είτε με την ζωντανή τους παρουσία.
Το προϊόν που προστατεύουν οι "Προστάτες της Πνευματικής Ιδιοκτησίας" είναι το CD και το DVD. Από αυτά οι αρχικοί δημιουργοί δεν κερδίζουν σχεδόν τίποτα. Όλα πάνε στις εταιρείες διανομής.
Συνεπώς αν οι υποκριτές που ισχυρίζονται ότι προστατεύουν τους δημιουργούς είχαν ειλικρινής προθέσεις, θα είχαν στηρίξει την πνευματική δημιουργία εδώ και δεκαετίες. Δεν θα θυμόντουσαν να τους "προστατέψουν" από τους κακούς χρήστες του internet, την τελευταία δεκαετία.
Αν θέλουν να τους προστατέψουν μπορούν να το κάνουν και τώρα. Τότε θα βλέπατε του ίδιους τους δημιουργούς να ψάχνουν στο internet για να αφαιρεθούν οι δημιουργίες τους. Αλλά η οικονομική αξιοποίηση αφορά μόνο τις μεγάλες εταιρείες, που δεν πρόκειται ο ιδιοκτήτης τους να σαρώνει το διαδίκτυο για να βρει που παραβιάζεται η ιδιοκτησία του. Έχει πιο ωραία πράγματα να κάνει με τα χρήματα που βγάζει από τις δημιουργίες των καλλιτεχνών...
Επίσης, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε και ότι ένα CD που πωλείται 20.00 ευρώ, κοστίζει στην εταιρεία περίπου 1.50 ευρώ (μαζί με τα ψίχουλα του δημιουργού). Συνεπώς θα έπρεπε να το πουλάει έως 2.50 ευρώ για να έχει λογικό κέρδος. Όταν το πουλάει 20.00 ο τελικός καταναλωτής πρέπει να διαλέξει αν θα πρέπει να κλέψει αυτός 2.50 ευρώ από την εταιρεία, ή θα του "κλέψει" η εταιρεία 17.50 ευρώ. Επιπλέον σημειώνεται ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας είναι σημαντικά πλουσιότερος από τον τελικό καταναλωτή.

Ποιος φταίει και ποιος πληρώνει για την οικονομική κρίση στην Ελλάδα;

Στην Ιρλανδία, όταν η κρίση τους χτύπησε την πόρτα με το υπέρογκο έλλειμα πήραν την αυτονόητη απόφαση: Μείωση μισθών έως και 20%. Άλλωστε οι υψηλοί μισθοί ήταν που εκτροχίασαν την χώρα.

Πρέπει να κάνουμε ακριβώς το ίδιο. Και όταν λέως ακριβώς το ίδιο, εννοώ το εξής:

Στην Ιρλανδία οι μισθοί έχουν αυξηθεί σχεδόν 70% την τελευταία δεκαετία και ακολούθως, η οικονομία τους γονάτισε.

Εδώ οι μισθοί έχουν μείνει στάσιμοι ή έχουν στην πράξη μειωθεί (διαφορά αυξήσεων/πληθωρισμού). Αυτοί που είχαν μεγάλη αύξηση κερδών ήταν οι επιχειρηματίες.

Συνεπώς και στις δύο περιπτώσεις πρέπει να πληρώσουν αυτοί που είχαν ωφεληθεί από την μακροοικονομική επιβάρυνση: Στην Ιρλανδία οι υπάλληλοι και στην Ελλάδα οι εταιρείες. Συνεπώς πρέπει να γίνει αύξηση του φορολογικού συντελεστή των εταιρικών κερδών.

Η αλήθεια είναι πως αυτό γίνεται. Μάλιστα με τον πλέον ορθό τρόπο. Την φορολόγηση των κερδών που δεν επανεπενδύονται, έτσι ώστε να μην αποτελέσει η φορολογία τροχοπέδη στην ανάπτυξη. Αντίθετα ωθεί και επιβάλλει στις κερδοφόρες εταιρείες να επενδύσουν τα κέρδη τους ώστε να μην φορολογηθούν.

Το μόνο που θα μπορούσα να προσθέσω, είναι αντί να συζητάμε για κατάργηση μισθών και άλλων κουλών, να υπάρξει επιπλέον φορολογική επιβάρυνση των μερισμάτων. Έτσι οι εργαζόμενοι, δηλαδή η πλειοψηφία, διατηρεί την αγοραστική της δύναμη και οι τεμπελοεπενδυτές (αυτοί που χωρίς να κάνουν τίποτα εισπράττουν) επιβαρύνονται με το κόστος της οικονομικής κρίσης.

Νομίζω ότι αυτή είναι η κοινωνικά δικαιότερη και αναπτυξιακά ελάχιστα επώδυνη λύση.

Πως δημιουργείται το χρήμα;

Νόμιζα ότι ήξερα, αλλά διαφωτίστηκα πάρα πολύ από το ακόλουθο video. Διαρκεί 45'', αλλά προτείνω ανεπιφύλακτα να "σπαταλήσετε" λίγο από το χρόνο σας για να προβληματιστείτε.


Money As Debt (Greek Subs v2) from Nick Mouratidis on Vimeo.
Δεν έχω καταλήξει αν όλα όσα αναφέρονται είναι ακριβή, αλλά προσπαθώ να το ερευνήσω (πχ στην wikipedia). Η αρχική εντύπωσή μου είναι ότι θεωρητικά (και σε μεγάλο βαθμό πρακτικά) το τραπεζικό σύστημα λειτουργεί επικοδομητικά στην οικονομική ανάπτυξη.

Η ολοένα αυξανόμενη ιδιοκτησία των τραπεζών θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί εάν αντί να αποταμιεύουμε τα περισευούμενα κεφάλαιά μας σε λογαριασμούς ταμιευτηρίου, προθεσμιακές καταθέσεις, ομόλογα, σταθερά αμοιβαία κεφάλαια και αντίστοιχα προϊόντα, να αγοράζαμε μετοχές τραπεζών. Έτσι θα είχαμε κι εμείς ένα ποσοστό στον αναπόφεκτα συνεχώς διογκούμενο πλούτο των τραπεζών.

Το video έχει διαγραφεί δύο φορές. Για να το βρείτε ψάξτε στο www.youtube.com για money as debt. Θα το βρείτε σε συνέχειες.

Δικαίωμα ψήφου στους μετανάστες

Δεν είναι μόνο η άκρα δεξιά. Είναι μια μεγάλη μάζα (πλειοψηφία;) των Ελλήνων που αρνούνται το θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα της ψήφου σε ανθρώπους που ζουν, εργάζονται και μεγαλώνουν την οικογένειά τους στην Ελληνική επικράτεια.
Όταν δεν είχαν ανοίξει τα σύνορά μας, περηφανευόμασταν ότι δεν είμαστε ρατσιστές και κατηγορούσαμε του αμερικάνους ότι φέρονται ανάρμοστα σε μαύρους και μειονότητες.

Εμείς εδώ αρνούμαστε σε ανθρώπους που αποτελούν το 1% και το 2% του ελληνικού λαού να εκπροσωπούνται στη βουλή. Φοβόμαστε μήπως οι μουσουλμάνοι της Θράκης μπουν στη Βουλή και πουν πως έχουν τουρκική καταγωγή. Ξεχνάμε ότι το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού περιλαμβάνεται στον χάρτη ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ, ο οποίος είναι τμήμα του συντάγματός μας. Στη βάση της συνθήκης της Λωζάνης, επιβάλλουμε σε κάποιους συμπλίτες μας να προσδιορίζονται διαφορετικά από αυτό που επιθυμούν. Λες και υπάρχει κίνδυνος να αποκολληθεί τμήμα της ελληνικής/ευρωπαϊκής επικράτειας.

Μου κάνει εντύπωση ότι όσοι ισχυρίζονται πως είναι εναντίων των μεταναστών, αυτοπροσδιορίζονται ως πατριώτες και θεωρούν την Ελληνικότητα ως μέγιστη αρετή. Ταυτόχρονα θεωρούν πως αναπόσπαστο κομμάτι είναι και η ορθοδοξία.

Μου φαίνεται παράδοξο να ταυτίζουμε την κλασσική Ελληνική παιδεία με τον χριστιανισμό, όταν ο τελευταίος έχει επιτεθεί αβυσσαλέα στην αρχαία ελληνική σκέψη (δεν εννοώ την διδισκαλία του Ιησού - αυτή δεν έρχεται σε αντίθεση με τίποτα - εννοώ την πολιτική της εκκλησίας μετά τον Μέγα Κωνσταντίνο).

Επίσης, σύμφωνα με την βασική αρχή του Χριστιανισμού, οφείλουμε να αγαπάμε τον πλησίον μας και να μοιραζόμαστε ό,τι έχουμε με τους φτωχότερους.

Πως γίνεται όσοι δηλώνουν φανατικοί Έλληνες και Χριστιανοί να αρνούνται την ελληνική παιδεία, τα δημοκρατικά δικαιώματα και την αγάπη τους στους αλλοδαπούς;

Μάλλον δεν είναι ούτε έλληνες, ούτε χριστιανοί...