Επιλογή 6ης Μαΐου: ΠΕΙΡΑΤΕΣ

Μετά από μία ανώδυνη ταλάντευση κατέληξα στη επιλογή της ψήφου μου: Πειρατές.

Ξέρω ότι ψηφίζω ένα κόμμα που ενδεχομένως να μην περάσει το 0.5%. Όμως και μόνο η ύπαρξή του στη χώρα μας είναι επιτυχία. Και μόνο το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι δραστηριοποιήθηκαν πολιτικά στον γόνιμο τεχνολογικό τομέα, χωρίς καμία εξάρτηση και καμία ελπίδα κέρδους μέσω διαπλοκής, είναι επιτυχία.

Είναι (σχεδόν) όλοι τους νέοι άνθρωποι. Μου είναι παντελώς άγνωστοι, αλλά αυτό δεν είναι αρνητικό. Δυστυχώς στην Ελλάδα η δημοσιότητα συνοδεύεται και από διαπλοκή. Αν δεν είσαι αρεστός στο κατεστημένο των ΜΜΕ (+τράπεζες+πολιτικούς) δεν προβάλλεσαι. Δείτε πχ την Κοινωνική Συμφωνία (ποια;) των Κατσέλη, Καστανίδη. Πήραν θέση ενάντια στα συμφέροντα της διαπλοκής και δεν ακούγεται ούτε ψίθυρος.

Αυτοί δυστυχώς είναι χαμένοι. Οι πειρατές όμως δεν είναι. Η διαφορά μεταξύ τους είναι ότι οι πειρατές είναι άνθρωποι τεχνολογικά καταρτισμένοι και με την χρήση των κοινωνικών δικτύων μπορούν και αυτοπροωθούνται. Αυτή η ικανότητα επιβίωσης κάνει τη διαφορά. Ένα είδος φυσικής επιλογής. 

Οι θέσεις τους είναι πολύ κοντά στις δικές μου. Μάλιστα στον κρίσιμο τεχνολογικό τομέα ταυτίζονται. Αυτή είναι μια κρίσιμη διαφορά που δεν την έχουν εντοπίσει τα περισσότερα κόμματα (αν και κάποια κεντρώα ή αριστερά κόμματα τα αναφέρουν στο πρόγραμμά τους) και η σημασία τους είναι τεράστια. Ακόμα και για τη γιαγιά που δεν έχει δει υπολογιστή, αν τα δεδομένα της θα είναι προστατευμένα και αν η ανάπτυξη τεχνολογιών γίνεται με ελεύθερες/ανοικτές διαδικασίες, χωρίς παράλογα βάρη (όπως πατέντες λογισμικού) κάνει διαφορά στη ζωή της. Η τεχνολογία πλέον μας αφορά όλους, είτε έχουμε είτε δεν έχουμε υπολογιστή, λογαριασμό στο facebook και email.

Αντιγράφω από τις θέσεις τους:

Στο Κόμμα Πειρατών Ελλάδας πιστεύουμε πως οι ακρογωνιαίοι λίθοι της Κοινωνίας της Πληροφορίας πρέπει να είναι:
* Η ελεύθερη πρόσβαση του προσώπου στην ανθρώπινη Γνώση και τον Πολιτισμό.
* Ο σεβασμός της προσωπικής ελευθερίας, της ελευθερίας της έκφρασης, της ιδιωτικής ζωής και του απορρήτου των επικοινωνιών.
* Η προστασία του προσώπου απέναντι στην απεριόριστη συλλογή, αποθήκευση, χρήση και παραχώρηση των προσωπικών του δεδομένων. (πληροφοριακός αυτοκαθορισμός)

Μιλάνε για περισσότερη δημοκρατία και πως αυτή θα επιτευχθεί μέσω της αυξημένης συμμετοχής που γίνεται εφικτή με την χρήση νέων τεχνολογιών.

Για την οικονομία πιστεύουν στο δικαίωμα του κάθε πολίτη να δημιουργεί και να προοδεύει. Τίθονται ενάντια στο μονοπώλια, υπέρ της διαφάνειας (ναι, ναι ξέρω - τα ακούμε κι αλλου!) και υποστηρίζουν ότι με την χρήση της τεχνολογίας όλα αυτά μπορούν να εφαρμοστούν (κι αυτό το λένε κι άλλοι, αλλά οι τεχνολογικά καταρτισμένοι μπορούν όντως να το εφαρμόσουν).

Όσο για το αν είναι χαμένη η ψήφος, θα θυμίσω ότι και στη Γερμανία πριν μερικά χρόνια υπήρχε η ίδια άποψη, αλλά πλέον εκεί οι πειρατές βρίσκονται στην 3η θέση!

Τέλος, μια παλαιότερη ένστασή μου είχε να κάνει με την (πανευρωπαϊκή) επιλογή του ονόματος. Πόσο μακριά μπορεί να πάει ένα κόμμα με το όνομα "Πειρατές"; Άλλωστε παραπέμπει στην παραβατικότητα. Διάβασα (δεν θυμάμαι που) για την επιλογή αυτή. Γίνεται με σκοπό να αλλάξει το νόημα του όρου, όπως αυτός δημιουργήθηκε από τις αμερικάνικες (κυρίως) εταιρείες διανομής ψηφιακού περιεχομένου. Να μην σημαίνει παράβαση, αλλά νομιμότητα.

Ελπίζω να πάνε καλά. Κι αν δεν πάρουν σοβαρό ποσοστό σε αυτές τις εκλογές, ας μην απογοητευτούν. Άλλωστε σε αυτές τις εκλογές το πιο σημαντικό είναι να καταρεύσουν τα κόμματα που έφεραν την Ελλάδα στον γκρεμό και όχι τι ποσοστά θα πάρουν τα υπόλοιπα. Το πιο σημαντικό είναι να μην έχουν αυτοδυναμία (ούτε καν αθροιστικά) το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Γιατί αν έχουν την κυβέρνηση, θα συνεχίσουν να προσλαμβάνουν δικούς τους (όπως έκαναν εντός το 2012 στα ΕΛΤΑ) να τοποθετούν δικούς τους γενικούς γραμματείς εκεί που δεν χρειάζονται με τεράστιους μισθούς και να σπαταλούν τους ελάχιστους πόρους που προκύπτουν από τις ματωμένες θυσίες των Ελλήνων σε δικές τους διοχετεύεις πόρων (και όχι μόνο κομματικές). Αν έχουν έστω και αθροιστική αυτοδυναμία θα κινδυνέψει η επιβίωση της χώρας μας και συνακόλουθα η Ευρωπαϊκή μας συμμετοχή. Κι ας κραυγάζουν για το αντίθετο. Δεν κινδυνεύουμε από την ΔΗΜ.ΑΡ. και τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά από το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ.

Ό,τι κι αν ψηφίσετε, μην ψηφίσετε αυτούς τους δύο.

Καλή επιτυχία στους Πειρατές και σε όσους σκέφτονται ελεύθερα και διαθέτουν ανεκτικότητα.

Εκλογές: Μνημονιακές και αντιμνημονιακές θέσεις

Στις επικείμενες εκλογές τα δύο κόμματα που μοιράστηκαν την εξουσία μεταπολιτευτικά θα προσπαθήσουν να πολώσουν το κλίμα προκειμένου να αυξήσουν τα ποσοστά τους. Αυτό θα επιδιώξουν να το πετύχουν με την κινδυνολογία των συνεπειών μη τήρησης των μνημονίων. Θα υποστηρίξουν ότι η ψήφος στα κόμματα που δεν ψήφισαν τα μνημόνια θα οδηγήσει τη χώρα στη δραχμή και την συνακόλουθη καταστροφή.

Αυτή είναι μια θέση με περισσή υποκρισία. Κατ' αρχήν κόμματα που τάχθηκαν στο αντιμνημονιακό μέτωπο, όπως πχ η Δημοκρατική Αριστερά, έχουν δηλώσει ότι σκοπεύουν να συνεργαστούν μετεκλογικά και να παραμείνουν εντός της νομιμότητας. Και τα μνημόνια πλέον αποτελούν νόμο του κράτους. Φυσικά δεν είναι μόνο η Δημοκρατική Αριστερά που υποστηρίζει αυτή τη θέση. Την ίδια θέση έχει η Δημοκρατική Συμμαχία, όπως και η Δράση του Στέφ.Μάνου που όμως είναι εκτός της σημερινής βουλής.

Ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις ιδιαίτερα αντιδραστικές τοποθετήσεις, δεν έχει δεσμευτεί ότι σε περίπτωση που συμμετάσχει στην επόμενη κυβέρνηση συνεργασίας θα επιχειρήσει να "κατακρημνίσει" τους υφιστάμενους νόμους του κράτους. Επίσης αυτοπροσδιορίζεται ως Ευρωπαϊκό κόμμα με ριζοσπαστική προοπτική. Αυτό δεν συνεπάγεται ότι σε περίπτωση που αποκτήσει ισχύ μέσω του εκλογικού αποτελέσματος θα προωθήσει την μονομερή (από πλευράς Ελλάδας) αθέτηση των υφιστάμενων συμφωνιών (όπως πχ ισχυρίζεται το ΚΚΕ).

Η πραγματικότητα όμως είναι ότι τα μνημόνια καταρρέουν από μόνα τους. Ακόμα και στην υποθετική περίπτωση που το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, τα κόμματα που συμμετείχαν στην αρχιτεκτονική των μνημονίων, πάρουν πχ 51% και απόλυτη αυτοδυναμία, τα μνημόνια δεν θα είναι αυτομάτως εφαρμόσιμα. Δεν σημαίνει ότι θα καταφέρει η Ελλάδα να επιτύχει τους στόχους των εσόδων και τις αντίστοιχες δημοσιονομικές προβλέψεις.

Η αιτία δεν είναι αν η Ελλάδα έχει την βούληση να τα εφαρμόσει. Οι δημοσιονομικές προβλέψεις των μνημονίων δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν εφαρμόσιμες. Αυτό το γνωρίζουν όλοι οι οικονομολόγοι. Ακόμα και οι "τροϊκανοί".

Η πρόβλεψη ότι η Ελλάδα θα έχει χρέος 120% το 2020 είναι από μόνη της αίολη. Μέσω της διαδικασίας του PSI και με επέκταση αυτής, θα ήταν εφικτό να έχουμε ένα χρέος μικρότερο του 80% και να αρχίσουμε να είμαστε βιώσιμοι. Αυτό όμως θα πυροδοτούσε μια τεράστια κρίση.

Αν η ΕΕ και το ΔΝΤ υποστήριζαν ότι η Ελλάδα θα πρέπει να φτάσει το χρέος της σε επίπεδα κάτω του 120% για να γίνει βιώσιμη, θα ήταν μια έμμεση (ή και σχεδόν άμεση) παραδοχή ότι η Ιταλία με το χρέος της στο 120% δεν είναι βιώσιμη. Τότε φυσικά δεν θα ήταν δυνατή η χρηματοδότηση της ανακύκλωσης του χρέους της Ιταλίας και η κατάρρευση σε καταστάσεις αντίστοιχες με τη δική μας θα ήταν σχεδόν άμεση. Έτσι έπρεπε να ισχυριστούν ότι το κούρεμα στο 120% είναι επαρκές.

Φυσικά, όλοι αντιλαμβάνονται ότι η Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να ανταποκριθεί σε αυτές τις υποχρεώσεις. Είναι σαφές ότι θα απαιτηθεί επιπλέον κούρεμα, πλέον στα ομόλογα που διαθέτουν τα ευρωπαϊκά κράτη. 

Αυτό που δεν είναι σαφές είναι η διαδρομή που θα ακολουθήσει τόσο η Ελλάδα, όσο και τη Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι να φτάσουμε στο επόμενο αδιέξοδο. Δεν είναι σαφές τι θα πρέπει να θυσιαστεί ακόμα σε αυτή τη διαδρομή και ούτε τι απομένουσες αντοχές διαθέτει (αν διαθέτει) η Ελληνική κοινωνία.

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι ο μνημονιακός διαχωρισμός των πολιτικών δυνάμεων δεν έχει ουσία. Τα δύο κόμματα που συνέβαλαν στην καταστροφή δεν έχουν κανένα βάσιμο επιχείρημα. Γι' αυτό ΜΗΝ ΤΑ ΨΗΦΙΣΕΤΕ.

Όπως έχω γράψει και σε παλαιότερη ανάρτηση, δεν προτείνω κανένα κόμμα. Το μόνο που θα ήθελα είναι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ να πάρουν το χαμηλότερο δυνατό ποσοστό. Δεν έχω καμία ανασφάλεια ως προς την ωριμότητα των άλλων κομμάτων. Θεωρώ ότι τίποτα δεν είναι πιο καταστροφικό από το να συνεχίσουν να έχουν εξουσία τα δύο κόμματα που έχουν τεράστιες εξαρτήσεις από την κρατικοκεντρική διαφθορά. Το πιο μεγάλο αδιέξοδο είναι η επιλογή αυτών των κομμάτων.

Εγώ έχω γράψει παλαιότερα ότι είμαι μεταξύ τριών κομμάτων: της Δράσης, των Πειρατών και του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχω καταλήξει ακόμα σε ποιο από τα τρία θα καταλήξει η ψήφος μου, αλλά αισθάνομαι τοποθετημένος πολιτικά επειδή ΔΕΝ θα ψηφίσω κανένα από τα δύο εγκληματικά ένοχα κόμματα.

ΥΓ. Η λευκή ψήφος, το άκυρο και η αποχή ενισχύουν τα ποσοστά όλων των κομμάτων (μικραίνει ο παρανομαστής στο κλάσμα του ποσοστού). Μην τους κάνετε τη χάρη. Ψηφίστε κάποιο κόμμα.