Παπανδρέου & δυαρχία

Σήμερα ο Γ.Παπανδρέου γνωστοποίησε την πρόθεσή του να μην είναι εκ νέου υποψήφιος πρόεδρος του  ΠΑΣΟΚ, αλλά και πρωθυπουργός. Η ανακοίνωση συνοδεύτηκε από έναν μικροπρεπέστατο ελιγμό: πρότεινε να προκύψει νέος υποψήφιος πρωθυπουργός από την υπάρχουσα κοινοβουλευτική ομάδα και ο νέος πρόεδρος να προκύψει από ανοικτή διαδικασία μετά τις εκλογές.

Η μικροπρέπειά του συνίσταται στα ακόλουθα:

• Ουσιαστικά θέλει να ορίσει ο ίδιος τον διάδοχο υποψήφιο πρωθυπουργό, αφού την πλειοψηφία της κοινοβουλευτικής ομάδας την ελέγχει απόλυτα (δεν χρειάζεται 151 ψήφους, αλλά μόλις 80 και θα έχει άνετα πάνω από 100).
• Ο υποψήφιος πρωθυπουργός θα έχει όλη την στήριξη και την προβολή του κόμματος στις επόμενες εκλογές. Συνεπώς θα είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί στην επακόλουθη ανοικτή διαδικασία.
• Άρα ο Γ.Παπανδρέου τοποθετώντας την "μαριονέτα" του θα παραμείνει ο άρχων του παρασκηνίου στο ΠΑΣΟΚ.
• Ακόμα κι αν θέλει να καθυστερήσει την διαδικασία ανάδειξης νέου προέδρου μετά την αντίστοιχη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, δεν μειώνει την μικρότητα της επιλογής.
• Υπενθυμίζω ότι το 1995, μετά την εισαγωγή του Ανδρέα Παπανδρέου στο νοσοκομείο και την ανάδειξη του Κ.Σημίτη στην πρωθυπουργία από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ και μετά τον θάνατο του ιδρυτή και το ακόλουθο συνέδριο, ο Γιώργος Παπανδρέου ορθώς πήρε θέση στο συνέδριο κατά την δυαρχία και του Άκη Τσοχατζόπουλου ως αδιέξοδη επιλογή (η δυαρχία). Τώρα επιθυμεί την να συνεχίσει στο δρόμο που απέρριψε το 1995. 

Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο μοναδικός στόχος του Γιώργου Παπανδρέου είναι να εξασφαλίσει στον εαυτό του την καλύτερη δυνατή θέση. Όλες οι ρητορείες πως αδιαφορεί για τις "καρέκλες" αποδεικνύονται αβάσιμες. Όταν αποβλήθηκε από την πρωθυπουργία, ισχυρίστηκε ότι ήταν επιλογή του. 

Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι ψήφισα αυτόν τον άνθρωπο...