Οργή & Φόβος

Στις εκλογικές αναμετρήσεις του παρελθόντος βλέπαμε το 1ο κόμμα να συγκεντρώνει 41~48% και το 2ο τουλάχιστον 33%. Αυτή η πόλωση επιτυγχανόταν με ταυτόχρονη χρήση διάφορων μεθόδων.

Μία παράμετρος ήταν ότι τα δύο κόμματα απευθύνονταν μέσω της καμπάνιας τους στην ελπίδα και στο όραμα για το μέλλον. Η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο βρισκόταν στην ψυχοσύνθεση των περισσότερων ανθρώπων.

Σήμερα, όμως, πάρα πολλοί άνθρωποι είναι απελπισμένοι. Όποιος μιλάει για ένα καλύτερο αύριο δεν μπορεί να πείσει. Μεγάλα τμήματα του εκλογικού σώματος ανταποκρίνονται καλύτερα είτε σε καμπάνιες προσανατολισμένες στην οργή, είτε στο φόβο.

Συνεπώς δεν μπορεί να κατευθυνθεί μια προεκλογική εκστρατεία με τρόπο που να απευθύνεται σε ένα ποσοστό 50-60%, καθώς δεν είναι εφικτό να εκφράσεις θέσεις που να στοχεύουν στην οργή και στο φόβο ταυτόχρονα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια εικόνα που πείθει όσους αισθάνονται οργή. Η ΝΔ βασίζεται στο φόβο για την καταστροφή σε περίπτωση που βγούμε εκτός Ευρώ. Την ελπίδα την αναφέρουν όλοι, αλλά ουσιαστικά κανείς δεν φαίνεται να κερδίζει κάτι. Η απελπισία είναι ανίκητη σήμερα.

Η πρώτη θέση θα κριθεί από το ποιο συναίσθημα θα υπερισχύσει. Ο φόβος και η ανάγκη αυτοσυντήρησης, ή η οργή και η διάθεση τιμωρίας;

Προσωπικά θα ήθελα να ψηφίσω ψύχραιμα ένα φιλελεύθερο κόμμα (πχ ΔΗΞΑΝ-Δράση, Πειρατές), αλλά με έχει καταλάβει ο φόβος και οδεύω προς τους διαπλεκόμενους καταστροφείς της ΝΔ. Άλλες στιγμές διαθέτω οργή (και άγνοια κινδύνου) και θέλω να ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η επιλογή στηρίζεται και από τη λογική ότι είναι σημαντικότερο να εξαφανίσουμε τα δύο κόμματα που λεηλάτησαν τη χώρα, ενώ η σοσιαλιστική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορέσει να εφαρμοστεί λόγω των ενστάσεων της τρόικας.

Αντίθετα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ συνέχισαν την λεηλάτηση του δημοσίου χρήματος ακόμα και μέσα στο 2012 (προσλήψεις 2340 ατόμων στα ΕΛΤΑ, αύξηση στον κομματικό μηχανισμό που προσλήφθηκε στα υπουργεία, τραπεζικά δάνεια σε μη βιώσιμες επιχειρήσεις και ΜΜΕ και πόσα άλλα...)

Κάποιοι λένε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το νέο ΠΑΣΟΚ. Αυτό δεν ισχύει. Στο ΠΑΣΟΚ στεγάζεται μεγάλη μερίδα της εγχώριας διαφθοράς. Όποιος ήθελε να συμμετάσχει στη διαπλοκή θα έπρεπε να επιλέξει ένα από τα δύο κόμματα εξουσίας ώστε να αποκομίσει ωφέλη. Ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι πριν 2 χρόνια ήταν κόμμα του 4% με κίνδυνο να μείνει εκτός βουλής. Συνεπώς οι άνθρωποι που επέλεξαν να βρίσκονται εκεί δεν το έκαναν με υστεροβουλία.

Μπορεί το πρόγραμμά τους να έχει σημαντικές αδυναμίες, αλλά για διαφθορά δεν μπορούν να κατηγορηθούν. Ούτε καν για ροπή προς αυτήν.

Αντίθετα η ΝΔ (που δυστυχώς μάλλον τελικά θα ψηφίσω ως εκβιαζόμενος) είναι βρώμικη μέχρι εκεί που δεν παίρνει. Όπως φυσικά και το ΠΑΣΟΚ. Αλλά αυτοί πλέον βρίσκονται στο περιθώριο. Η δική μου επιλογή θα γίνει βάσει του φόβου. Δυστυχώς οι απειλές από την Ευρώπη και η ανεύθυνη αντιμετώπιση από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ έχει το αποτέλεσμά της...

Ο πίνακας είναι από το έργο "Anger to Fear" της Tanya Collins.

Ψηφίζοντας αυτούς που μας κατέστρεψαν

Το τελευταίο καιρό οι πολιτικοί μας κατηγορούνται ότι κάνουν τη μια κολωτούμπα μετά την άλλη. Ως ψηφοφόρος θα ακολουθήσω αυτή τη μόδα.

Μετά την σκέψη για τη Δράση, την επιλογή των πειρατών την 6η Μαΐου και την σκέψη για ΣΥΡΙΖΑ, αναθεωρώ. Καταλήγω να ψηφίσω αυτούς που με την διαπλοκή και τη λεηλάτηση του Ελληνικού δημοσίου έφεραν την καταστροφή. Ψηφίζοντας με φόβο για την έξοδο από την Ευρωπαϊκή οικογένεια καταλήγω στην Νέα Δημοκρατία. Ένα κόμμα που αποτελεί την λεγόμενη "πατριωτική" δεξιά, που δεν έχει καμία σχέση με τον οικονομικό (αλλά πολύ περισσότερο με τον πολιτικό) φιλελευθερισμό. Ένα κόμμα που επαναφέρει στο μέγιστο δυνατό τα φασιστικά στοιχεία από το ΛΑΟΣ.

Δεν είναι δυνατόν να διακινδυνέψω να απολέσουν τα παιδιά μου την δυνατότητα να μπορούν να σπουδάσουν και να εργαστούν ελεύθερα σε όποια χώρα της Ευρώπης θέλουν. Να χαθούν οι αξίες πάνω στις οποίες είναι δομημένη η Ευρώπη.

Δυστυχώς, ο Σύ.Ριζ.Α αποδεικνύει ότι δεν θέλει να δει την πραγματικότητα και ο κ.Τσίπρας καθημερινά εμφανίζεται όλο και πιο αδιάλλακτος. Και δεν πιστεύω ότι έχουμε την δυνατότητα να διαπραγματευτούμε από τόσο αδύναμη θέση με επιθετικότητα και σθένος (για να μην πω βλακεία - άκου... Ολαντρέου!). Μόνο με την λογική των αριθμών μπορούμε να διαπραγματευτούμε.

Πράγματι το 2ο μνημόνιο δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Η πρώτη του διάταξη για την δημιουργία ενός λογαριασμού εσόδων από τον οποίο θα κάνουν ανάληψη πρώτοι οι δανειστές, δεν μπορεί να αποδειχθεί βιώσιμη. Σίγουρα θα καταρεύσει, με κίνδυνο να ακολουθήσει ολόκληρο το κοινωνικό και οικονομικό οικοδόμημα της χώρας, όσο σαθρό κι αν είναι.

Προτιμώ όμως, μια κυβέρνηση που θα προσπαθήσει να το εφαρμόσει και θα αποτύχει, ώστε η επαναδιατύπωσή του να είναι αυτονόητη, παρά να ακολουθήσουμε μια επιθετική τακτική για την άμεση τροποποίησή του. 

Συνεπώς, δεν μπορώ να επιλέξω τον Συ.Ριζ.Α. Όσο κι αν διαφωνώ, όσο κι αν σιχαίνομαι την Νέα Δημοκρατία, φοβάμαι ότι δεν υπάρχει εναλλακτική.

Αν διάλεγα χωρίς φόβο, πιθανότατα θα ψήφιζα την συνεργασία Δράσης-Δημιουργίας Ξανά. Ή ακόμα καλύτερα τους Πειρατές.

Όμως η ψήφος μου ορίζεται από τον φόβο. 

Και ναι. Δεν είμαι "παλικάρι", ούτε "λεβέντης". Στην τέχνη του πολέμου, ο Son Tzu λέει ότι δεν κάνεις μάχη αν δεν γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι θα την κερδίσεις. 

Αυτό το blog είναι μια καταγραφή των σκέψεών μου. Αν αλλάξω (πάλι) γνώμη, θα ξαναεκραστώ εδώ. Έχω κάνει λάθος στις εκτιμήσεις μου και παλαιότερα. Μου αρέσει όμως να διαβάζω και να θυμάμαι που η συλλογιστική που αστόχησε.

Ο φιλελεύθερος που θα ψηφίσει Συ.Ριζ.Α

Ο πυρήνας και η ουσία αυτής της ανάρτησης είναι η επιλογή μου να ψηφίσω Συ.Ριζ.Α στις επόμενες εκλογές. Αυτό μπορεί να ακούγεται εξωφρενικό για έναν φιλελεύθερο, δεδομένου του ριζοσπαστικά σοσιαλιστικού προσανατολισμού του κόμματος.

Όμως η σκέψη μου συνίσταται στα ακόλουθα (γράφω σε άξονες μια και είναι της μόδας:)

1. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έχουν δημιουργήσει ένα δίκτυο λεηλάτησης της χώρας μέσω ενός πανίσχυρου κρατικοκεντρικά προσανατολισμένου συστήματος το οποίο περιλαμβάνει τα ΜΜΕ, τις τράπεζες και την εσωτερική διαπλοκή των κομμάτων τους. Μέσω αυτού του συστήματος γίνεται η διοχέτευση του χρήματος σε μη βιώσιμες επιχειρήσεις οι οποίες δεν θα μπορούσαν ποτέ να σταθούν σε μία οικονομία που βασίζεται στην ελεύθερη συμφωνία των συναλλασόμενων μερών.

2. Μέσω του παραπάνω συστήματος έχουν χορηγηθεί δάνεια σε μη βιώσιμες επιχειρήσεις, οι οποίες όμως διαθέτουν επικοινωνιακή ισχύ. Αντί τα χρήματα από τα δάνεια να αξιοποιηθούν στις βιώσιμες και υγιείς επιχειρήσεις, αυτά έχουν κατατεθεί στο εξωτερικό. Συνεπώς οι επιχειρηματίες τους θα ήθελαν την εισαγωγή νέου τοπικού νομίσματος, και την συνακόλουθη υποτίμηση, προκειμένου να ξεχρεώσουν τις επιχειρήσεις τους με ένα κλάσμα των χρημάτων που τους χορηγήθηκαν. Επειδή αυτοί έχουν γίνει "ένα" με τις τράπεζες και τα κόμματα (η λεγόμενη διαπλοκή) θεωρώ πιο πιθανό να μας βγάλουν από το ευρώ η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, παρά ο Συ.Ριζ.Α που κατηγορείται από αυτά τα ΜΜΕ. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του George Soros στο Spiegel: "Powerful business groups want to pay their tax arrears in drachmas, not in euros, and they own many newspapers."

3. Ο Συ.Ριζ.Α επαγγέλεται πλήρεις ατομικές και πολιτικές ελευθερίες, με τις οποίες συμφωνώ 100%.

4. Επαγγέλεται και ένα "υγειές" κρατικό μοντέλο το οποίο σε αντίθεση με το σημερινό που προστατεύει τους ισχυρούς ημέτερους της διαπλοκής, θα προστατεύει τον απλό πολίτη. Με αυτό διαφωνώ. Και ο Α.Παπανδρέου με το ΠΑΣΟΚ του 1981 ξεκίνησαν με τέτοιες καλές προθέσεις και καταλήξαμε στο σημερινό τέρας. Όμως με καθησυχάζει το γεγονός ότι το συνολικό πρόγραμμα είναι εντελώς ανεφάρμοστο. Συνακόλουθα είναι πιο πιθανό να έχουμε μια αδρανή και ανίκανη κυβέρνηση που θα καταλήξει στο επιχειρηματικό laissez-faire παρά σε ένα σκληρά κρατικά ελεγχόμενο οικονομικό σύστημα.

5. Σε ενίσχυση του (4) θεωρώ πως είναι το γεγονός ότι μια ακραία σοσιαλιστική στροφή είναι ανεπιθύμητη στην συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Στις περιπτώσεις που εφαρμόστηκαν αυτά τα συστήματα (ΕΣΣΔ, Κίνα, Β.Κορέα, Κούβα) οι λαοί όχι μόνο τα επιθυμούσαν (κακό του κεφαλιού τους) αλλά ήταν πρόθυμοι να χύσουν ποταμούς αίματος προκειμένου να τα εφαρμόσουν. Επίσης μια τέτοια στροφή, ακόμα και σύμφωνα με τις θέσεις του Συ.Ριζ.Α, θα απαιτούσε την διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Συνεπώς ο κίνδυνος εφαρμογής του Σοσσιαλιστικού μοντέλου είναι ανύπαρκτος.

6. Στο φόβο ότι αν βγει ο Συ.Ριζ.Α. θα υπάρξει πρόβλημα ρευστότητας στις τράπεζες (bank run) και κατάρευση, η απάντηση είναι απλή και έχει επαναληφθεί. Πρόκειται για τον μηχανισμό Ε.L.A. (Emergency Liquidity Assistance) κατά την οποία η τοπική κεντρική τράπεζα (εν προκειμένω η Τράπεζα της Ελλάδος) τυπώνει χρήμα και προσφέρει ρευστότητα (αντί collateral) στις εμπορικές τράπεζες. Αυτός ο μηχανισμός ενεργοποιήθηκε πέρυσι στην Ελλάδα και στην Ιρλανδία.

Συνεπώς θα ψηφίσω αυτό το κόμμα με το οποίο συμφωνώ στις ανθρωπιστικές αξίες και στις πολιτικές ελευθερίες και διαφωνώ στο οικονομικό πρόγραμμα, το οποίο πλέον ουσιαστικά προσδιορίζεται από την ΕΕ. Τελικά, η δυνατότητα ανατροπής των δύο κομμάτων που λεηλάτησαν την Ελλάδα είναι ο παράγοντας με τη μέγιστη βαρύτητα που θα οδηγήσει την ψήφο μου.

Μελλοντικά, αν πράγματι διαλυθούν αυτά τα κόμματα, θα ψηφίσω ένω υγιές φιλελεύθερο κόμμα όπως αυτό του Στέφανου Μάνου ή ένα εντελώς σύγχρονο κόμμα όπως αυτό των πειρατών.

Δυστυχώς, όμως, πιστεύω ότι από αυτές τις εκλογές θα βγει ενισχυμένη η ΝΔ. Και τότε τα σενάρια είναι δύο:

Το καλό: Μας δίνει η ΕΕ κονδύλια για ανάπτυξη, τα οποία τα διοχετεύει η κυβέρνηση κατά το δοκούν (όπως γίνεται ως τώρα) και μετά από μερικά χρόνια ελπίδας θα επιστρέψουμε εκεί που είμασταν το 2009.

Το κακό: Δεν μας δίνουν τίποτε και η ΝΔ βρίσκει πρόσφορο έδαφος για να ικανοποιήσει τις επιθυμίες της διαπλοκής και να μας βγάλει άμεσα εκτός Ευρώ.

Μοναδική λύση: Ψηφίζω το κόμμα που ίσως βγάλει από τη σκηνή τον καταστροφικό δικομματισμό.