Ψηφίζοντας αυτούς που μας κατέστρεψαν

Το τελευταίο καιρό οι πολιτικοί μας κατηγορούνται ότι κάνουν τη μια κολωτούμπα μετά την άλλη. Ως ψηφοφόρος θα ακολουθήσω αυτή τη μόδα.

Μετά την σκέψη για τη Δράση, την επιλογή των πειρατών την 6η Μαΐου και την σκέψη για ΣΥΡΙΖΑ, αναθεωρώ. Καταλήγω να ψηφίσω αυτούς που με την διαπλοκή και τη λεηλάτηση του Ελληνικού δημοσίου έφεραν την καταστροφή. Ψηφίζοντας με φόβο για την έξοδο από την Ευρωπαϊκή οικογένεια καταλήγω στην Νέα Δημοκρατία. Ένα κόμμα που αποτελεί την λεγόμενη "πατριωτική" δεξιά, που δεν έχει καμία σχέση με τον οικονομικό (αλλά πολύ περισσότερο με τον πολιτικό) φιλελευθερισμό. Ένα κόμμα που επαναφέρει στο μέγιστο δυνατό τα φασιστικά στοιχεία από το ΛΑΟΣ.

Δεν είναι δυνατόν να διακινδυνέψω να απολέσουν τα παιδιά μου την δυνατότητα να μπορούν να σπουδάσουν και να εργαστούν ελεύθερα σε όποια χώρα της Ευρώπης θέλουν. Να χαθούν οι αξίες πάνω στις οποίες είναι δομημένη η Ευρώπη.

Δυστυχώς, ο Σύ.Ριζ.Α αποδεικνύει ότι δεν θέλει να δει την πραγματικότητα και ο κ.Τσίπρας καθημερινά εμφανίζεται όλο και πιο αδιάλλακτος. Και δεν πιστεύω ότι έχουμε την δυνατότητα να διαπραγματευτούμε από τόσο αδύναμη θέση με επιθετικότητα και σθένος (για να μην πω βλακεία - άκου... Ολαντρέου!). Μόνο με την λογική των αριθμών μπορούμε να διαπραγματευτούμε.

Πράγματι το 2ο μνημόνιο δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Η πρώτη του διάταξη για την δημιουργία ενός λογαριασμού εσόδων από τον οποίο θα κάνουν ανάληψη πρώτοι οι δανειστές, δεν μπορεί να αποδειχθεί βιώσιμη. Σίγουρα θα καταρεύσει, με κίνδυνο να ακολουθήσει ολόκληρο το κοινωνικό και οικονομικό οικοδόμημα της χώρας, όσο σαθρό κι αν είναι.

Προτιμώ όμως, μια κυβέρνηση που θα προσπαθήσει να το εφαρμόσει και θα αποτύχει, ώστε η επαναδιατύπωσή του να είναι αυτονόητη, παρά να ακολουθήσουμε μια επιθετική τακτική για την άμεση τροποποίησή του. 

Συνεπώς, δεν μπορώ να επιλέξω τον Συ.Ριζ.Α. Όσο κι αν διαφωνώ, όσο κι αν σιχαίνομαι την Νέα Δημοκρατία, φοβάμαι ότι δεν υπάρχει εναλλακτική.

Αν διάλεγα χωρίς φόβο, πιθανότατα θα ψήφιζα την συνεργασία Δράσης-Δημιουργίας Ξανά. Ή ακόμα καλύτερα τους Πειρατές.

Όμως η ψήφος μου ορίζεται από τον φόβο. 

Και ναι. Δεν είμαι "παλικάρι", ούτε "λεβέντης". Στην τέχνη του πολέμου, ο Son Tzu λέει ότι δεν κάνεις μάχη αν δεν γνωρίζεις εκ των προτέρων ότι θα την κερδίσεις. 

Αυτό το blog είναι μια καταγραφή των σκέψεών μου. Αν αλλάξω (πάλι) γνώμη, θα ξαναεκραστώ εδώ. Έχω κάνει λάθος στις εκτιμήσεις μου και παλαιότερα. Μου αρέσει όμως να διαβάζω και να θυμάμαι που η συλλογιστική που αστόχησε.